যেতিয়া আমি দক্ষতাৰ কথা কওঁ, আমি নিশ্চিতভাৱে এজন ব্যক্তিক নিয়োগযোগ্য কৰি তোলা বুজাও যাতে তেওঁলোকে সহজে আৰু শালীনতাৰে জীৱিকা অৰ্জন কৰে। ৰাষ্ট্ৰীয় দক্ষতা বিকাশ আৰু উদ্যোগনীতি ২০১৫ অনুসৰি, ২০২২ চনৰ শেষৰ ফালে ৪০ কোটি লোকক বিভিন্ন ধৰণৰ দক্ষতা প্ৰদান কৰাৰ লক্ষ্য ধাৰ্য কৰা হৈছে। এতিয়ালৈকে, প্ৰায় ৪ কোটি লোকক বিভিন্ন দক্ষতাৰ প্ৰশিক্ষণ দিয়া হৈছে। দক্ষতা, পুনৰ দক্ষতা আৰু আপ-স্কিলিং পৃথক, নিয়োগযোগ্য দক্ষতাৰ সৈতে জনশক্তিৰ অভাৱ এতিয়াও এক গুৰুতৰ প্ৰত্যাহ্বান হৈ আছে। সকলো অংশীদাৰৰ বাবে আগবাঢ়ি অহা আৰু আমাৰ পুৰুষ আৰু মহিলা কৰ্মশক্তিক নিয়োগযোগ্য দক্ষতাৰে সজ্জিত কৰাৰ এইটো এটা ডাঙৰ সুযোগ। এইয়া নিয়োগকৰ্তাৰ দাবীৰ সৈতে সমগ্ৰ দক্ষতা পৰিৱেশ তন্ত্ৰক সংৰেখিত কৰাৰ বাহিৰে আন একো নহয়।
নিয়োগকৰ্তাৰ প্ৰয়োজনীয়তা আৰু চাকৰি বিচৰা সকলৰ দক্ষতাৰ মাজত যথেষ্ট অমিল আছে। ই বিশেষকৈ উৎপাদন ৰক্ষা আৰু সাধাৰণতে আন যিকোনো ঔদ্যোগিক কাৰ্যকলাপ সম্পাদন কৰাত এক গুৰুত্বপূৰ্ণ বাধাক প্ৰমাণ কৰে। দক্ষ কৰ্মচাৰীৰ চাহিদা আৰু বজাৰত তেওঁলোকৰ উপলব্ধতাৰ মাজত ও আছে এক বৃহৎ ব্যৱধান আছে। সমগ্ৰ অসংগঠিত খণ্ডটো অৰ্ধ-দক্ষ বা অদক্ষ শ্ৰমিকৰ ওপৰত নিৰ্ভৰশীল। তেওঁলোকৰ সামান্য শতাংশ সম্পূৰ্ণৰূপে দক্ষ আৰু তেওঁলোকৰ সদায় চাহিদা থাকে আৰু লগতে ভাল বেতন পায়।
উন্নয়নশীল দেশসমূহৰ ১৫০ মিলিয়নতকৈও অধিক যুৱক-যুৱতী দক্ষ কিন্তু নিবনুৱা। যোৱা বছৰ ডিচেম্বৰত প্ৰতিবেদিত ভাৰতীয় অৰ্থনীতি কেন্দ্ৰৰ মূল্যাঙ্কন অনুসৰি, যুৱ নিবনুৱাৰ হাৰ প্ৰাপ্তবয়স্কতকৈ দুইৰ পৰা চাৰিগুণ বেছি। প্ৰায় ৩৩% প্ৰশিক্ষিত যুৱক নিবনুৱা কিয়নো তেওঁলোকৰ নিয়োগ যোগ্যতাৰ অংশ অতি দুৰ্বল।বজাৰৰ প্ৰয়োজনীয়তা পূৰণ কৰিবলৈ পৰ্যাপ্ত পৰিমাণত দক্ষ কৰ্মচাৰী নথকাৰ একাধিক প্ৰতিক্ৰিয়া আছে। মানদণ্ড, পৰিমাণ আৰু যোগান সদায়ে হতাহত হয়। গোলকীয় খেলুৱৈসকলৰ উচ্চ প্ৰতিযোগিতাৰ বাবে, আমি কোনো পৰিস্থিতিত মানদণ্ড আৰু সমলৰ সৈতে আপোচ কৰিব নোৱাৰো। ফলস্বৰূপে, উৎপাদন ব্যয় বৃদ্ধি হয় কিয়নো চূড়ান্ত কাৰখানাৰ উৎপাদন প্ৰদান কৰাত অৰ্ধ-দক্ষ কৰ্মচাৰীৰ দ্বাৰা অধিক সময় ব্যয় কৰা হয়। আনকি যন্ত্ৰ চলাবলৈ তেওঁলোকক সঠিক প্ৰশিক্ষণৰ প্ৰয়োজন।সেয়েহে, চাকৰি বিচৰা সকলৰ মাজত প্ৰয়োজনীয় দক্ষতাৰ অভাৱ হৈছে উদ্যোগবোৰৰ বাবে এক দ্বৈত প্ৰভাৱ। তেওঁলোকে কৰা বিনিয়োগৰ বাবে মূল্য নাপায় বা বজাৰত উপলব্ধ কৰ্মচাৰীৰ বিকাশৰ সম্ভাৱনা নাই।দক্ষতাৰ অপ্ৰয়োজনীয়তা বিদ্যালয় পৰ্যায়ৰ পৰাই প্ৰদান কৰা শিক্ষাৰ প্ৰকাৰ আৰু প্ৰতিজন চাকৰি প্ৰাৰ্থীক এক প্ৰকাৰৰ দক্ষতাৰে সজ্জিত কৰাৰ বাবে আমি স্থাপন কৰা পৰিস্থিতিতন্ত্ৰৰ সৈতে পোনপটীয়াকৈ সম্পৰ্কিত কৰা উচিত ।
উচ্চ স্তৰৰ নিবনুৱা প্ৰায়ে নিয়োগযোগ্য দক্ষতাৰে সজ্জিত স্নাতক সৃষ্টি কৰাত শিক্ষা ব্যৱস্থাৰ বিফলতাৰ সৈতে সম্পৰ্কিত। ভাৰতৰ কৰ্মৰত জনসংখ্যাৰ ৬৫% ৰো অধিক ১৫-৩০ বছৰ বয়সৰ লোক। বৰ্তমান, ভাৰতত ৯০% চাকৰি দক্ষতা-আধাৰিত। শিক্ষা প্ৰদানকাৰীসকলে কামৰ পৃথিৱীৰ সৈতে প্ৰাসঙ্গিক জ্ঞান আৰু দক্ষতা থকা শিক্ষাৰ্থীসকলক উৎপাদনশীল আৰু নিযুক্তি দিবলৈ সক্ষম কৰি তুলিবলৈ সমৰ্থন কৰিব লাগিব।দক্ষতা প্ৰদানকাৰী আৰু উদ্যোগসমূহৰ মাজত এক স্বাস্থ্যকৰ একত্ৰীকৰণৰ বাবে বিদ্যালয় পৰ্যায়ৰ সকলো দক্ষতা বিকাশ পাঠ্যক্ৰম নিযুক্তিৰ সৈতে সংমিশ্ৰণ কৰিব লাগিব। পাঠ্যক্ৰম বিকাশ, আৰু উদ্যোগশীলতা কাৰ্যসূচী, আৰু নিয়োগ যোগ্যতাৰ বাবে দক্ষতাৰ দিশত এক ৰণনীতি বিকশিত কৰাৰ বাবে এক বহুমুখী দৃষ্টিভংগীৰ প্ৰয়োজন, যি বহনক্ষম।
নতুন ৰাষ্ট্ৰীয় শিক্ষা নীতি-2020 য়ে উচ্চ শিক্ষা প্ৰতিষ্ঠানসমূহত ৩.৫০ কোটি নতুন আসন যোগ দি বৃত্তিমূলক শিক্ষাকে ধৰি উচ্চ শিক্ষাত মুঠ নামভৰ্তিৰ অনুপাত ২০৩৫ চনৰ ভিতৰত ৫০% লৈ বৃদ্ধি কৰিব বিচাৰিছে। NEP-2020 অনুসৰি, ২০৫০ চনৰ ভিতৰত কমেও ৫০% শিক্ষাৰ্থীয়ে বিদ্যালয় আৰু উচ্চ শিক্ষাৰ জৰিয়তে বৃত্তিমূলক উন্মোচন কৰিব।
মন কৰিবলগীয়া যে NEP-2020-ত ‘বৃত্তিমূলক আৰু শৈক্ষিক শাখাৰ মাজত কোনো কঠিন পৃথকীকৰণ নহয়’ৰ কথা কোৱা হৈছে। প্ৰাকবিদ্যালয়ৰ পৰা দ্বাদশ শ্ৰেণীলৈ বৃত্তিমূলক শিক্ষাকে ধৰি দেশৰ সকলো শিশুৰ বাবে মানদণ্ডৰ সামগ্ৰিক শিক্ষাৰ সাৰ্বজনীন প্ৰৱেশাধিকাৰ নিশ্চিত কৰিব লাগে আৰু লগতে বিষয়বোৰৰ নমনীয়তা আৰু পছন্দৰ অনুমতি দিব লাগে।যিহেতু অসংগঠিত খণ্ডৰ দক্ষতা-চালিত উদ্যোগবোৰে গ্ৰাম্য আৰু অৰ্ধ-নগৰঅঞ্চলৰ শ্ৰমিকৰ এক বৃহৎ শতাংশ লাভ কৰে, তেওঁলোকে কিছু পৰিমাণৰ নিয়োগযোগ্য দক্ষতা বহন কৰাটো নিশ্চিত কৰাৰ এক গুৰুত্বপূৰ্ণ প্ৰয়োজনীয়তা আছে, যি তেওঁলোক আৰু তেওঁলোকৰ নিয়োগকৰ্তাৰ বাবে ভাল হ’ব। তেতিয়া শ্ৰমিক এজনে অধিক উপাৰ্জন কৰিব আৰু উন্নত জীৱন যাপন কৰিব কিয়নো তেওঁলোকে তেওঁলোকৰ নিয়োগকৰ্তাৰ বিকাশত গুৰুত্বপূৰ্ণ অৰিহণা যোগাব। ই নিয়োগকৰ্তা আৰু কৰ্মচাৰীসকলৰ বাবেও এক লাভজনক পৰিস্থিতি হ’ব।
